In het vorige, welke we plaatsten in februari, gaven we aan dat we gestart waren met de Missions Discipleship Training, kortweg MDT. Inmiddels kunnen we melden dat we deze training met succes hebben afgerond en op zaterdag 13 April officieel “geslaagd” zijn! Het was een intensieve periode, met de nodige ups en downs, maar ook zeer waardevol en leerzaam. We zijn spiritueel gegroeid, hebben veel geleerd over de Zambiaanse cultuur en hebben fijne lokale contacten opgedaan. De komende periode zullen we hier op onze website regelmatig een aantal van de kernpunten vanuit deze training delen.

We zijn ook wel erg blij dat we deze training nu achter de rug hebben en we weer de vrijheid hebben om ons eigen ritme weer op te pakken. Met name voor de kinderen waren de afgelopen weken best pittig. Wij waren veel weg, de kinderen waren ondergebracht op verschillende plekken, Maji kreeg les van andere mensen, Faya ging ’s ochtends met Roël naar de pre-school (peuterspeelzaal) en moest ’s middags nog school doen, etc. Dit was niet altijd makkelijk, maar iedere keer verbazen we ons weer over hun flexibiliteit en veerkracht. Het is wel goed dat ze nu (net als de kinderen hier) even een paar weken vakantie hebben. Extra fijn is het dat op dit moment opa en oma (ouders van Alice) ook hier zijn.

Vakantie

Het afronden van de MDT en de aanwezigheid van onze bezoekers was voldoende reden om een korte vakantie in te plannen. Op een ruime 600km (maar wel 10 uur rijden) vanaf onze woonplaats Kabwe ligt het plaatsje Livingstone. Vlak bij dit plaatsje zijn de beroemde Victoria watervallen te bewonderen. Deze watervallen liggen in de Zambezi rivier op de grens tussen Zambia en Zimbabwe. Ze zijn 1708 meter breed en op het hoogste punt 128 meter hoog. In deze periode (net na het regenseizoen) is de waterstand op zijn hoogst. Ook al was het geen goed regenseizoen, stroomde er alsnog een indrukwekkende hoeveelheid water over de kliffen (gemiddeld 500 miljoen liter water per minuut volgens Wikipedia). De lokale bevolking noemt deze watervallen de Mosi-oa-Tunya (letterlijk vertaald: de rook die dondert). Deze naam kunnen we wel snappen, omdat vanaf een afstand je al de waterdamp (rook) op ziet stijgen en het vallende water hoort bulderen. Bij de aanblik van deze watervallen wordt de grootheid van God’s schepping overduidelijk en besef je je weer hoe klein en kwetsbaar je als mens bent. Er is nog veel meer over deze watervallen te vertellen, maar de volgende foto’s zeggen waarschijnlijk meer dan 1000 woorden.

Het volgende hoofddoel van onze reis was Chobe National Park in Botswana. Een van de meest bekende (en biologisch meest diverse) parken van het land. Hiervoor moesten we dus wel eerst de grens oversteken, iets wat nog wel wat voeten in de aarde heeft. Naast de standaard immigratie stempels ed in paspoorten moesten we ook vooraf een tijdelijke exportvergunning voor de auto regelen, welke gecontroleerd moet worden aan de grens. Uiteraard gaat dit gepaard met de diverse formulieren die handmatig ingevuld moeten worden, kopieën van documenten die je vooraf zelf moet regelen (kan niet bij de instanties die ze nodig hebben), stempels die gezet moeten worden en handtekeningen die gecontroleerd moeten worden. De grensovergang zelf bestaat uit een overgang met een pont, waarin per overgang één vrachtwagen en één personenauto tegelijkertijd over kunnen. De rij vrachtwagens die staan te wachten is dan ook enkele honderden meters lang. Bij aankomst in Botswana moeten dan ook weer de nodige documenten ondertekend worden voor de auto en paspoorten afgestempeld. Dit laatste gebeurd alleen maar na het overhandigen van geboorte certificaten van (minderjarige) kinderen om te bewijzen dat we ook daadwerkelijk de ouders zijn van de kinderen. Het hele proces nam bij ons ongeveer 2 uur in beslag wat redelijk snel is.

We hebben maar 1 nacht in Botswana geslapen, maar onze periode hier was het gedoe bij de grensovergang meer dan waard. We hadden een chalet gehuurd op een park op een half uurtje rijden vanaf Chobe. Dit park ligt echter aan de rand van een grote savanne achtige vlakte met een drinkplaats. In de middag zagen we al de nodige giraffen en zebra’s op enkele tientallen meters vanaf ons huisje langslopen. De bavianen liepen zelfs bijna over de veranda. Het hoogtepunt was wel toen er in de schemer een flinke kudde olifanten vanuit de verte aan kwam lopen naar de drinkplaats. Het park beschikt over een ondergrondse bunker die doorloopt tot ongeveer 5 meter vanaf de drinkplaats. Fantastisch om een kudde olifanten zo dichtbij te kunnen bewonderen. Tijdens de wandeling terug naar het huisje moesten we wel wat zachtjes doen, omdat ongeveer 15 meter voor onze huisje een tweetal buffels stonden te grazen.

Het park Chobe zelf is ook bijzonder mooi. Alleen met een vier wielen aangedreven terreinwagen mag je in dit park zelf rijden, en we snappen ook wel waarom. De wegen zijn erg slecht en een gewone auto zal in de dikke laag mul zand zeker vast komen te zitten. Het landschap in het park is erg afwisselend en de diversiteit aan dieren is groot. Zelf hebben we oa. veel hert-achtigen, giraffen, olifanten, krokodillen, nijlpaarden, zebra’s, warthogs en zelfs 2 leeuwen gezien. Ook hiervoor geldt, bekijk vooral de volgende foto’s!

De komende periode

Vanwege de training en de vakantie hebben onze werkzaamheden de afgelopen periode op een wat lager pitje gestaan. Deze zullen we vanaf nu weer verder op gaan pakken en verder in detail vorm gaan geven.
Alice zal naast de scholing van de kinderen zich ook gaan inzetten als Fysiotherapeut bij Sables, dit is de school voor kansarme kinderen en weeshuis waar we oa. ook kerst gevierd hebben. Ook is zij betrokken, samen met diverse andere moeders van zendelingsgezinnen, bij het organiseren van “buitenschoolse activiteiten” waardoor de kinderen samen spelen, ontdekken, gymen, etc. Fysiotherapeuten en (goede) fotografen zijn sowieso erg schaars hier in deze omgeving, dus op beide gebieden weten veel mensen haar inmiddels te vinden.

Gerard is voor Sportslink Internationaal druk bezig met het organiseren van een “Global Sports Summit”. Dit is een bijeenkomst voor de diverse sportleiders binnen OM om activiteiten op elkaar af te stemmen, van elkaar te leren en samen na te denken hoe we het evangelie wereldwijd kunnen verspreiden door middel van sport. Vooral daar waar men nog niet of nauwelijks van Jezus gehoord hebben.
Daarnaast is hij betrokken bij het organiseren van Run for the World, een wereldwijd hardloopevenement met als doel mensen en middelen te mobiliseren om projecten te ondersteunen die uitreiken naar mensen die nog niet bereikt zijn met het evangelie.
Voor Sportslink Zambia is de hoofdactiviteit een plan maken en implementeren om de verschillende sportvelden op de basis van OM Zambia in Kabwe nog beter te gebruiken. Het primaire doel van deze velden is mobilisatie en toerusting van sportleiders, zodat deze uit kunnen reiken met het evangelie door middel van sport. Het is echter ook de bedoeling dat hier evenementen, trainingen, ed georganiseerd kunnen worden om een inkomen te genereren om projecten te ondersteunen.
Ten slotte is Gerard inmiddels ook betrokken bij gevangenis evangelisatie. Het voornaamste doel hiervan is om deze gevangen (waarvan een aantal veroordeeld zijn tot de doodstraf) hoop te geven en hen te helpen om verder spiritueel te groeien.