Gebroken arm in de bush

Vlak na het uitkomen van de vorige nieuwsbrief, hadden we een nachtje weg gepland in de bush, om even bij te komen van de drukte van alle dag op de base.

Na een heerlijke dag, kwam Faya begin van de avond ten val, waarbij meteen duidelijk aan de stand van haar arm te zien was, dat deze gebroken was. In plaats van een nachtje in de bush, resulteerde dit in een ritje van 3,5 uur voor Faya en Alice naar de hoofdstad Lusaka, om een foto te maken van haar arm en daarna te laten gipsen. We zijn erg trots op hoe Faya deze rit doorstaan heeft, het eerste uur was over een niet geasfalteerde weg met flink veel gaten en hobbels. En het laatste deel was, zeker met de vallende nacht, een erg gevaarlijk ritje. We zijn God dankbaar dat Faya en Alice veilig in het ziekenhuis mochten aankomen, waar Faya de benodigde zorg mocht ontvangen. Ook was dit voor ons weer een bevestiging van hoe belangrijk het is, om er als gemeenschap voor elkaar te zijn. We waren met een aantal gezinnen in de bush en direct werd ons een auto aangeboden voor de trip (een betrouwbare en net iets comfortabeler dan de onze) en was er ander echtpaar dat aanbood om te rijden, zodat Alice zich op Faya kon focusen en Gerard bij de andere drie kinderen kon blijven.

En wat een wonder hoe God voor genezing zorgt, na 6 weken gips, was er mooi nieuwe botvormig te zien en zal haar arm met verdere oefeningen weer volledig herstellen.

Bezoek

De afgelopen periode heeft voor ons ook in het teken gestaan van bezoekers. Als eerste Alice haar moeder, vervolgens een vriendin van Alice en ook Alice haar jongste broer met zijn gezin mochten op bezoek komen.  Het was heel fijn om hen deel te laten uitmaken van ons gezin en onze werkzaamheden. En daarnaast ook wat te kunnen laten zien van Gods prachtige schepping hier in Zambia.

Het was vooral bijzonder voor Alice om samen met haar moeder International Women’s day te vieren. In Zambia wordt deze dag ook echt gevierd met optochten door de straten en bijeenkomsten in bijvoorbeeld  een stadion. Dames van dezelfde organisatie dragen vaak chitenge’s van dezelfde stof. Voor de dames van OM werd de dag afgesloten met worship en een gezamenlijke maaltijd

Werkzaamheden Alice Een paar weekjes geleden is er een container vanuit de UK gearriveerd met heel veel gedoneerde hulpmiddelen voor Bethesda. De afgelopen en komende weken zal veel tijd van Alice gaan zitten in het in elkaar zetten van de hulpmiddelen, het toewijzen aan verschillende patiënten, het aanmeten en daarnaast trainen van zowel de patiëntjes, de ouders en de leerkrachten hoe om te gaan met de hulpmiddelen. Daarnaast blijven de individuele behandelingen van diverse patiënten doorgaan en staan er de komende periode weer diverse trainingen op de agenda die Alice zal geven over uiteenlopende medische onderwerpen.

Brian Een van de patienten van Alice is de 14 jarige Brian. In het verleden hebben we wel eens vaker over hem geschreven. Hij is op 9 jarige leeftijd van het 1 op het andere moment verlamd geraakt en de artsen konden geen diagnose stellen. Toen Alice na een jaar met hem in aanraking kwam en zijn verhaal hoorde, werd al snel duidelijk waar het probleem van zijn verlamming hoogstwaarschijnlijk vandaan zou komen. Alice heeft hem meegenomen naar het ziekenhuis voor specifieke testen en inderdaad er kon toen eindelijk een diagnose gesteld worden. Na het stellen van de diagnose heeft Brian medicatie gekregen om de ziekte te genezen, maar helaas was het al te lang sinds het begin van de ziekte en waren de ontstane vergroeiingen hierdoor al te erg en al te veel zenuwweefsel beschadigd, waardoor Brian menselijkerwijs nooit meer normaal zal kunnen staan of lopen. Ontzettend verdrietig, nog te meer, omdat als de diagnose een jaar eerder gesteld zou zijn geweest, de verlamming wel omkeerbaar was geweest. Brian woont samen met zijn ouders een 10 kilometer in de bush, achter de base van OM. Sinds zijn verlamming kon hij helaas niet meer naar school, terwijl dit juist zo enorm belangrijk is, zeker als je geen fysiek werk kan doen vanwege je beperking. We hebben van alles geprobeerd, diverse scholen benaderd, een rolstoel geregeld, we hebben zelfs over de optie gehad van een internaat, maar helaas lukte het om diverse redenen niet om Brian naar school te krijgen. Brian zelf was hier enorm teleurgesteld over, want vele kinderen uit zijn dorpje, kunnen wel de 10km naar school lopen en hebben daardoor een kans op een betere toekomst.  Op een gegeven moment is Brian dus zelf maar cavia’s gaan fokken en verkopen (deze worden hier gegeten), met het geld wat hij hier aan verdiende, kocht hij schoolboeken en probeerde op die manier toch aan zijn toekomstdroom te kunnen werken.

Want wat is zijn grote droom? Hij wil dominee worden, zodat hij mensen kan bereiken met het evangelie, want zoals hij zelf zegt: God heeft zoveel voor mij gedaan, ik wil Hem eren met mijn leven. Een jongen, 14 jaar, theoretisch gezien een heel moeilijk toekomstperspectief, komend uit een heel arm gezin (waarbij 1 maaltijd per dag al een worsteling is) , verlamd voor de rest van zijn leven, ondanks meerdere pogingen niet naar school kunnen gaan en dan toch in alles God willen eren, om wat Hij heeft gedaan. En hoe bijzonder om bij dit schrijven door Brian zijn verhaal te mogen getuigen van de goedheid van God, want Hij heeft voor een wonder gezorgd. Een paar weken geleden kreeg Brian het idee om te proberen te fietsen (hij heeft nog een hele kleine, maar zeer beperkte functie is zijn benen, waarvoor hij oefeningen en fysio krijgt). Enorm dankbaar dat wij een fiets gesponsord kregen vanuit Nederland en ongelooflijk maar waar, Brian kan hierop fietsen en inmiddels gaat hij (na 5 jaar!!!) Eindelijk weer naar school. God is zo ongelooflijk goed!

Homeschooling Daarnaast gaat ook de homeschooling gewoon door. De afgelopen tijd hebben we een paar interessante lessen gehad, naast de reguliere vakken. Zo hebben we een aantal ‘bushman grot tekeningen’  bezocht’. Al met al een heel avontuur, na een 3 kwartier de bush in rijden, vervolgens een heel eind wandelen door een gebied met veel slangen, en als laatste nog een stuk omhoog klimmen over rotsen, maar uiteindelijk hebben we de tekeningen gevonden. De kinderen hadden er veel plezier in om te bedenken wat de bushman duizenden jaren geleden wellicht geprobeerd hebben te vertellen met deze tekeningen.

Naast dit uitstapje, hadden we nog een bezoek van de dierenarts. Deze moest 1 van onze katten castreren en dit gebeurd op een iets andere manier dan in Nederland, namelijk gewoon op de tuintafel. Een erg interessante biologieles volgens Faya (de rest durfde toch niet meer te kijken, toen het echte werk begon)

Langzaam maar zeker werken we met Maji en Faya toe naar het einde van groep 7 en voor Roël komt het einde van groep 3 alweer in zicht. Met een klein peutertje die ernaast nog rondloopt, de patiënten die tussendoor komen en andere mensen die regelmatig aan de deur staan, is het altijd een hele uitdaging om goed geconcentreerd te werken en we zijn dan ook heel trots op hoe de kinderen het allemaal doen!

Werkzaamheden Gerard In een eerdere nieuwsbrief schreven we dat een redelijk deel van Gerard zijn tijd gaat zitten in de aansturing van veel dagelijkse activiteiteiten, onder andere van het team dat verantwoordelijk is voor onderhoud. Het draaiende houden van zaken is uiteraard erg belangrijk, maar leidt soms ook af van het werken aan langere termijn doelstellingen. Het is onder andere daarom erg fijn dat de familie Schutte inmiddels vorige maand is aangekomen. Michiel is namelijk al begonnen met het maintenance team onder zijn hoede te nemen, waardoor Gerard meer tijd heeft om aan deze doelstellingen te werken.

Een belangrijke doelstelling is het opzetten van de processen om Zambiaanse zendelingen uit te kunnen zenden naar andere landen. Het is heel Afrikaans om zoiets stap voor stap te bekijken. Vooruit plannen (met name op het gebied van financien) is niet iets wat van nature erg goed gedaan wordt. Daarnaast moet er in het proces rekening gehouden worden met veel factoren (o.a. betrokkenheid vanuit de lokale kerk en praktische zaken zoals kennis van taal en cultuur, etc). Als het gaat om het uitzenden van een enkel gezin is dit wel te doen op deze manier, maar op het moment zijn we gezegend met een tiental gezinnen/echtparen/singles die zich geroepen voelen om te gaan. Dit is iets om heel dankbaar voor te zijn, maar hierdoor ontstaat ook de noodzaak om dit proces goed te organiseren. Inmiddels zijn we zover dat we het proces op hoofdlijnen gedefinieerd hebben, we een team hebben samengesteld vanuit verschillende afdelingen die allemaal een rol hebben in de uitvoering van het proces en hebben we een lokaal iemand aan kunnen stellen die het uitzenden van zendelingen gaat leiden. Dit is een grote stap voorwaarts en we kijken er naar uit hoe God dit team gaat gebruiken om meer Zambianen uit te zenden naar landen die nog niet de hoop en liefde van Jezus Christus kennen.

Een andere belangrijke doelstelling is om een netwerk op te bouwen met partners voor de bedieningen van OM Zambia. Veel van de werkzaamheden van OM Zambia richten zich op kwetsbare mensen in de samenleving (straat- en kansarme kinderen, weduwes en andere kwetsbare vrouwen, mensen met HIV/AIDS, gehandicapten, etc). Het is juist de bedoeling om uit te reiken naar die groepen die normaal gesproken geen toegang hebben tot bijvoorbeeld educatie en zorg, e.d. waardoor zij niet financieel bij kunnen dragen. Waar mogelijk proberen we samen met de ministries te kijken naar activiteiten om zelf inkomen te genereren om minder afhankelijk te worden van giften. Dit zal voorlopig echter nog niet leiden tot volledige zelfvoorzienendheid van de ministries. Ze hebben dus partners nodig (o.a. financieel) om hun activiteiten voort kunnen zetten. Het doel van Gerard en de afdeling is om op de hoogte te blijven van het (financiele) reilen en zeilen van de ministries en waar behoeftes zijn deze te koppelen aan het netwerk van (potentiele) partners.

Op het moment heeft vooral Makwati school (een school die gerund wordt door OM in samenwerking met de overheid) het financieel erg moeilijk. De school richt zich op de meest kwetsbare kinderen uit community, waarbij 80% (half) wees is. Naast gedegen christelijk onderwijs, worden de kinderen dagelijks op school gevoed. Voor veel kinderen is dit de enige maaltijd van de dag. Helaas lijkt het er op dat het aantal maaltijden per week, of aantal kinderen op de school naar beneden zal moeten om dit programma te kunnen blijven betalen. Gerard ondersteunt en adviseert de school momenteel daarom bij het opzetten van een sponsorprogramma voor de kinderen. Het streven is om ieder kind aan een persoonlijke sponsor te koppelen om het onderwijs en voedselprogramma voor deze kinderen veilig te stellen. Mocht je geinteresseerd zijn om hier meer over te weten, neem dan vooral contact met ons op!

Verder blijft het trainen/coachen van de afdelingsleiders in Gerard zijn team op het gebied van financieel management (o.a. het tijdig aanleveren van financieel relevante informatie en het werken binnen een budget) een belangrijk aandachtspunt

Verlof

Het is inmiddels al weer 2 jaar geleden dat we als gezin in Nederland zijn geweest op verlof. Waar normaal gesproken verlof een periode zou moeten zijn waarin je persoonlijk  terugkoppeling geeft aan je achterban, de uitdagingen van “het veld” (o.a. de geestelijkse strijd) even achter je laat, tijd door kan brengen met vrienden en familie, praktische zaken kan regelen (zoals vernieuwing rijbewijs, diverse medische controles, etc) en hopelijk een beetje tot rust kan komen, stond dit laatste verlof vooral in het teken van de geboorte van Ya na en de medische zorgen in de eerste paar maanden daarna. We zijn daarom blij dat we de gelegenheid krijgen om dit jaar weer op “normaal” (hopen we) verlof te komen. We hopen midden juli aan te komen, en eind september weer terug te gaan naar Zambia. We willen tijdens deze periode graag een update geven van hoe God aan het werk is in Zambia en hoe wij daar aan bij mogen dragen. Daarnaast delen we uiteraard ook graag over hoe ons dagelijks leven er hier uit ziet. Wil je ons uitnodigen voor een presentatie, of gewoon een gesprek over bepaalde onderwerpen, laat het ons dan weten, we nemen de uitnodiging graag aan! Verder zullen we een aantal medische afspraken hebben en kijken de kinderen er erg naar uit om het nieuwe schooljaar weer echt “op” school te starten. We zijn super dankbaar dat we voor deze periode al woonruimte in Nunspeet gevonden hebben! We zijn nog wel op zoek naar een auto die we kunnen gebruiken (evt tegen een vergoeding). Gezien onze gezinssamenstelling zou een auto met minimaal 6 zitplaatsen erg handig zijn. Mocht iemand iets weten dan horen we dat graag!

Update auto In een vorige nieuwsbrief schreven we over de noodzaak om een andere auto aan te schaffen. Inmiddels hebben we ongeveer 90% van het benodigde bedrag binnen. We zijn super dankbaar voor iedereen die een bijdrage heeft gedaan!  Wil je ons helpen naar de 100%, om op deze manier mee te helpen aan de continuïteit van onze missie hier in Zambia doe dan een donatie via onze website. Alle bedragen zijn van harte welkom!

Koningsdag

Nog nooit eerder hebben we met zoveel Nederlanders samen Koningsdag mogen vieren. Met een openingsdans op het lied ZIGZag door Maji en Faya, koningsspelen, een zeepglijbaan en een bbq als afsluiter was het een zeer geslaagd Nederlands feestje!