Inmiddels zijn we ongeveer een week in Zambia. Door alle nieuwe indrukken en ontmoetingen voelt het echter alsof we er al veel langer zijn (sorry voor het cliché, maar het is nu eenmaal echt zo). In dit blog zullen we terugblikken op de afgelopen week en op hoofdlijnen vooruit kijken naar de komende paar maanden. Onderaan het blog staan wat willekeurige foto’s van deze eerste week.

De eerste week

Deze eerste paar dagen stonden voornamelijk in het teken van mensen (opnieuw) ontmoeten, onze weg vinden in de nieuwe omgeving en dingen regelen voor een langdurig verblijf (onze auto op naam laten zetten, SIM kaart voor telefoon regelen, zaken rondom de woning regelen, etc).

De familie Welman, die de afgelopen jaren in “ons” huis woonde zijn afgelopen woensdag definitief vertrokken uit Zambia. Chris Welman is International Director voor OM Sportslink, Gerard zal veel met hem gaan samenwerken. Er was dus best veel te bespreken in een korte tijd, zeker ook omdat sommige zaken rondom het huis best enige uitleg behoefde (zoals prepaid elektriciteit, een grondwaterpomp en watertank als voornaamste water bron, bescherming tegen insecten en termieten, de honden en kat die we overnemen, etc)

Komend weekend zullen we gaan verhuizen naar ons nieuwe huis. Er zal nog wel een en ander aan meubels moeten komen, maar er staan in ieder geval bedden voor ons om te slapen en een grote picknickbank onder de veranda om aan te kunnen eten. Na al 2x in Nederland verhuist te zijn en nu naar een tijdelijke woning in Zambia zijn we (zeker ook de kinderen!) er wel aan toe om ons te gaan settelen op een vaste plek. Meubels zullen we waarschijnlijk laten maken (goedkoper dan in een meubelwinkel iets kopen, en waarschijnlijk betere kwaliteit), dus die komen vanzelf.

We kijken met een positief gevoel terug op onze eerste week. We zijn best moe door alle indrukken, het temperatuurverschil en alles wat geregeld moet worden, maar we zijn erg blij dat we hier zijn. Er is hier een hele hartelijke community van OM’ers en zendelingen van andere organisaties die er alles aan doen om de landing hier zo zacht mogelijk te maken. Aan alles merken we dat ook de kinderen moeten wennen, maar ook zij staan er positief in. We weten dat dit de plek is waar God ons op dit moment wil hebben en vertrouwen Hem dat we onze draai hier zullen gaan vinden.

Een paar indrukken waardoor we weer herinnerd worden aan het feit dat we weer in Afrika zijn:
– Voor het overschrijven van onze auto moeten we langs ongeveer 7 verschillende loketten. Een week geleden zijn we gestart, de verwachting is dat het halverwege volgende week geregeld is. Onze situatie schijnt dan wel extra complex te zijn, omdat de auto die wij gekocht hebben op naam van de overheid stond.
– Als je naar de supermarkt gaat komt je met minimaal 5 plastic tasjes thuis, ook als je maar 5 items gekocht hebt. (hier gaan we iets voor verzinnen…)
– de geur van alles en iedereen om ons heen (niet uit te leggen, maar ongetwijfeld herkenbaar voor diegenen die vaker in Afrika zijn geweest)
– Muv de grote supermarkt moet bijna alles hier met cash betaald worden. De laatste week van de maand zijn de pinautomaten echter leeg omdat iedereen dan salaris heeft gehad. En aan het eind van de maand staan er dus ook rijen van minstens een uur.
– het gemiddelde rijgedrag en de staat van de wegen (het is niet voor niets dat diverse mensen eerst bidden voor een veilige reis voor ze met de auto weg gaan. Een goede gewoonte die we onszelf ook eigen mogen maken)
– Iemand groeten betekend vaak ook even een kort praatje maken (ook al ben je diegene vandaag al eerder tegen gekomen…)