We zitten dit moment in een lastige situatie. Onze planning was om inmiddels al in Zambia te zijn. Ons vertrek stond op 7 augustus gepland. Helaas hebben we nog geen goedkeuring voor een werkvisum waardoor we nog niet kunnen vertrekken. Hoe lang dit proces nog gaat duren is ons onbekend. Het voelt daarom een beetje alsof we geen vaste grond onder onze voeten hebben. In Nederland hebben we al veel opgegeven (oa onze banen opgezegd en ons huis gaan we dit weekend uit omdat er andere mensen in gaan wonen). Hier gaan we geen dingen meer opbouwen, maar we kunnen ook nog niet naar Zambia om ons daar te gaan settelen. De onzekerheid over hoe lang deze situatie zal duren, maakt dat we ook moeilijk keuzes kunnen maken over woonruimte, eventueel weer gaan werken, scholing van de kinderen en ga zo maar door. Met name voor de kinderen is het ook erg lastig om grip op deze situatie te krijgen.
Wij geloven dat we door God geroepen zijn om te dienen in Zambia. Deze situatie veranderd daar niets aan. We hebben zoveel zegen mogen ervaren in het proces hier naar toe. Een aantal voorbeelden hiervan zijn de opbouw van financiële support, de mogelijkheid om ons eigen huis te kunnen behouden, de definitieve woonruimte die we in Zambia mogen krijgen, fijne mensen die op ons pad zijn gekomen en in Zambia wonen, en nog veel meer. Wel geloven we dat dit uitstel en deze onzekerheid een doel heeft wat uiteindelijk positief zal bijdragen. Hoe moeilijk de situatie nu ook is.
Onze situatie, die wat leeg en soms doelloos aanvoelt, samen met de droogte van afgelopen zomer doet soms wel denken aan een woestijn. Een plek die we ook een aantal keer in de Bijbel tegenkomen. Een plek waar je eigenlijk niet wilt zijn. Een aantal voorbeelden zijn:
- Mozes, hij vluchtte naar Midjan (wat ook een in een woestijn lag) na het doden van de Egyptenaar waar hij 40 jaar verbleef alvorens terug te keren om het volk Israël uit Egypte te leiden (Ex. 2). Later zwierf Mozes 40 jaar door de woestijn met het volk Israël
- Elia, hij vluchtte naar de woestijn omdat koningin Izebel hem wilde vermoorden (1 Kon. 19).
- Johannes de Doper groeide op in de woestijn tot de dag van zijn verschijning aan Israël (Luc. 1:80)
- Jezus, hij werd door de Heilige Geest weggeleid naar de woestijn om verzocht te worden door de duivel voordat hij met zijn bediening begon (Mat. 4)
- Paulus, nadat hij zich bekeerde werd er in Damascus een aanslag op zijn leven beraamd. Hij vluchtte voor 3 jaar naar Arabië (woestijn) voor hij terugkeerde naar Jeruzalem en vervolgens zijn zendingsreizen ondernam (Gal. 1:17)
Alhoewel de woestijn een plek is waar je niet wilt zijn, zien we bij alle bovengenoemde voorbeelden dat het verblijf wel een doel heeft en positieve gevolgen heeft. In alle genoemde gevallen is de woestijn de plek waar zij heen gaan voordat zij aan hun bediening beginnen (Elia was al bezig, maar kreeg een nieuwe opdracht). Het doel is voorbereiding voor de taak die op hun wacht. We zien dat deze mensen op verschillende manieren worden toegerust:
- Afstand nemen van hun oude leven alvorens God’s opdracht uit te voeren (Mozes, Paulus)
- Het was nog niet God’s tijd om de opdracht uit te voeren (Mozes)
- Opdoen van nieuwe energie (Elia)
- Ontmoeting met God in de stilte van de woestijn (Elia, Mozes)
- Het weerstaan van verzoeking (Jezus)
Op dit moment weten wij niet waarom we in de deze situatie zitten. Wel mogen we ook de positieve dingen ervaren in deze situatie. Ondanks de onzekerheid leven we in relatieve rust naar ons vertrek toe. We zijn even uit de hectiek van alle voorbereidingen en hebben hier onverwachts meer tijd voor, voordat we in de hectiek en onbekendheid van ons nieuwe leven zullen belanden. Het is een periode waar we na alle drukte weer meer tijd aan elkaar als gezin kunnen besteden. Het is ook een periode waarin we met veel meer rust tot God mogen komen om te groeien in geloof en onze relatie met Hem te versterken. We hebben de stap uit de boot gezet en staan in de storm. In de veiligheid van onze vertrouwde omgeving worden we beproefd om onze blik op Jezus te houden en Hem te vertrouwen zodat we niet zullen zinken maar op water zullen lopen. We zijn er van overtuigd dat door de situatie waar we nu in zetten we nog beter voorbereid zullen zijn op onze periode in Zambia. Daarnaast zijn flexibiliteit en geduld belangrijke eigenschappen in Afrika…
Een andere bemoediging die we uit de genoemde voorbeelden mogen halen is dat God hele mooie dingen zal doen na een woestijnperiode. Wij zijn er klaar voor en kijken er naar uit! Op Zijn tijd!
Bijzonder verwoord! Wens jullie een gezegende ‘woestijnperiode’ toe, waarin je niet begrijpt maar toch vertrouwt.
God is in control, ook nu!
Liefs voor jullie allemaal.
Wow, gaaf en bijzonder hoe jullie hier mee om gaan. Heel veel zegen tijdens het wachten in de woestijn!!