Waardevol

Brian is een gezonde, vrolijke jongen van 10 jaar in juni 2018. Totdat hij plotseling na een paar dagen niet lekker geweest te zijn, door zijn benen zakt en niet meer kan staan.

Meteen word hij naar de dichtstbijzijnde kliniek gebracht voor onderzoek, maar met een panadol (pijnstiller) word Brian weer naar huis gestuurd.
Moeder Janet kan niet geloven dat dit de oplossing zal zijn en neemt haar zoon mee naar een andere kliniek. Ook hier hebben ze geen idee wat de klachten van haar zoon kunnen verklaren, maar ze sturen haar door naar het overheidsziekenhuis in Kabwe.
Met veel hoop hierop gevestigd, word Brian hier opgenomen, maar helaas word ook hier geen verklaring gevonden voor zijn verlamming.
En zodoende dat Brian na enige tijd weer thuis is, bij zijn moeder, broertjes en grootouders die naast hen wonen.

Niet alleen het feit dat Brian niet meer kan lopen is veranderd, maar ook dat veel vrienden en andere familieleden hen links laten liggen. Onder het mom van; ‘er zal vast een reden zijn dat hen dit overkomt’.
Ook school is geen mogelijkheid meer voor Brian, want ondanks dat moeder Janet hem overal naar toe draagt op haar rug, is elke dag 5 kilometer heen en weer terug logistiek niet mogelijk. 

Zonder dromen meer voor haar zoon, legt ze alles in Gods handen neer. Hij is de enige die hen kan helpen.
Na verloop van tijd komt de zus van Brian in aanraking met Paul en Anette Hollander, een Nederlands echtpaar dat de Mission discipleship training bij OM in Kabwe volgt. Op een keer komen zij zodoende ook te weten over Brian. En de hulp van Alice en Delia (Duitse kinderverpleegkundige ) word ingeschakeld om te kijken wat de mogelijkheden zijn voor Brian.
Al gauw is het duidelijk dat het eerst belangrijk is dat er een diagnose gesteld word en zo komt het dat we met Brian op pad gaan om een röntgenfoto van zijn onderrug te laten maken. Vanuit haar beroep weet Alice namelijk, na onderzoek van Brian, dat de enige verklaring voor de klachten van Brian daar gelegen moet zijn.
Zoals alles hier in Zambia veel tijd kost, is dat ook nu het geval, maar dit keer word er dan toch echt goed onderzoek gedaan. En niet zoals, zo vaak gebeurd, de gezondheid van een kind als minder erg gevonden word. Uiteindelijk komt er uit dat Brian tbc in zijn wervelkolom heeft. Helaas heeft hij inmiddels door de ziekte en het niet adequaat ervan behandelen, ook al ernstige vergroeiingen van zijn gewrichten.

Volgens de arts in Zambia is behandeling niet nodig, maar gelukkig zijn de lijntjes met Nederland kort en word naast fysiotherapie, toch een behandeling met medicatie gestart om uitbreiding van de tbc, met alle gevolgen van dien tegen te gaan.

Gisteren mochten we Brian nog extra verblijden en verrassen. We hebben hem een rolstoel mogen brengen. Wat een ontroerend moment, toen moeder Janet haar zoon weer mobiel zag. Dat Brian weer zelf naar zijn opa en oma kan, of zelf een eindje van huis af.

Wat een dankbaar moment om de getuigenis van moeder Janet te mogen horen. Toen ze alles in Zijn handen had gelegd, toen nam Hij hen in Zijn handen.

Willen jullie meebidden voor verder herstel van Brian en dat er ook een oplossing gevonden mag worden, zodat deze prachtige jongen ook weer naar school kan gaan.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *