Vandaag, 12 jaar geleden waren we in Kenia. We hebben deze dag doorgebracht bij onze host, Peter Arunga Indalo. Helaas is hij inmiddels overleden. Deze dag was voor ons een rustige dag, waarin we vooral veel gerelaxed hebben en ons vermaakt hebben met het kauwen van sugarcane. Niet een heel bijzondere dag dus. Een die je normaal gesproken zou vergeten. Maar doordat we destijds een vrij uitgebreid dagboek hebben bijgehouden kunnen we nog precies nalezen wat we wanneer gedaan hebben. Hier doorheen bladerend realiseren we ons weer hoe bijzonder deze periode voor ons geweest is.
Het is niet mogelijk om alle bijzondere- en leermomenten te beschrijven, maar een aantal dingen zijn toch wel top-of-mind:
Besef van wat er echt toe doet – de omstandigheden waar de mensen die we ontmoet hebben in leven, heeft ons erg geraakt. Waar wij ons druk maken over ons pensioen, maakt een gezin in Afrika zich druk over of ze morgen wel te eten hebben. Waar wij nieuwsgierig zijn naar wat voor opleidingen onze dochters later willen gaan doen, gaan de dochters van een gezin in Afrika morgen (en de rest van hun leven) niet naar school omdat ze water moeten halen en meehelpen met het huishouden. Waar wij nieuwsgierig zijn naar hoe Roël zal opgroeien, maakt het gezin in Afrika zich druk of hun 1-jarige zoontje wel op zal groeien omdat hij ziek is door slechte hygiënische omstandigheden en ze geen geld hebben voor medicijnen…. Dit besef, dat wij ons zo gezegend mogen voelen met de omstandigheden waarin we geboren zijn, is een belangrijke aanleiding voor ons geweest om de stappen te zetten die we nu zetten richting Zambia. De volgende quote uit ons boek van Kenia zegt het wel erg treffend – al wisten we toen nog niet half hoe waar dit zou blijken te zijn.
“The last step of every journey is the first step of a new adventure…”
Vertrouwen op God – Bij ons in het westen hebben we alles wat we nodig hebben, en heel veel dingen die we niet nodig hebben. Hierdoor vinden we het moeilijk om ons vertrouwen op God te stellen en alles van Hem te verwachten. We kunnen het immers prima zelf. Hoe anders hebben we dit in Afrika ervaren. Doordat mensen zo weinig hebben, vertrouwen ze vaak volledig op Hem en dat Hij zal voorzien in wat ze nodig hebben. Hier kunnen wij wat van leren!
Versterking van je relatie onderling – Wij hebben samen best veel gemaakt. Zeker ook omdat wij al vanaf redelijk jonge leeftijd (17 en 15) bij elkaar zijn. Een periode zoals we die in Afrika gekend hebben heeft ook een grote impact op je relatie. We zijn 6 maanden lang, nagenoeg 24 uur per dag bij elkaar geweest! Uiteraard was dit niet altijd makkelijk, maar we hebben hierdoor elkaar wel nog beter leren kennen en respecteren. Iedere dag mogen we nog dankbaar zijn voor elkaar en onze gezamenlijke herinneringen!
Dankbaar voor de kleine dingen – De eerste week terug in Nederland was heel bijzonder. Vooral ook hoe we konden genieten van het feit dat er drinkwater uit de kraan komt, je je niet hoeft af te vragen of de lamp wel gaat branden als je het lichtknopje aandoet en je auto (bijna) altijd start. Waar wij zaten was dit niet allemaal niet zo vanzelfsprekend, of zelfs helemaal niet beschikbaar. Helaas raak je dit gevoel ook weer snel kwijt en wen je weer snel aan dit soort dingen. Gelukkig blijft de herinnering wel.
Balans in tempo van leven – Time management is zo slecht nog niet, tot op zekere hoogte dan. Als wij in Kenia een vergadering wilden afspreken om 13.00 uur met mensen uit de community, dan verstuurden we uitnodigingen (papier A4-tjes, niet via Outlook ;-)) met als startdatum 10.00 uur. Dan hadden we rond 13.00 uur een redelijk clubje mensen compleet. Het eerste dat Peter Arunga tegen ons zei toen we hem ontmoetten is dat we ons horloge wel af konden doen. Als typische Hollanders kunnen we uiteraard wel stellen dat dit allemaal niet erg efficiënt is. Het zet echter wel de “gehaastheid” van ons leven hier in perspectief. Ieder kwartier moet bijna gepland worden en alle “lege” momenten moeten we vullen met smartphone of tablet. Niks mis mee uiteraard, maar voor onze eigen rust zou het niet verkeerd zijn om af en toe iets meer een Afrikaans tempo aan te houden!
Het verschil maken kan echt – “Druppel op een gloeiende plaat”, “Er blijft veel aan de strijkstok hangen, er komt weinig aan echt op de plek waar het nodig is”. Uitspraken die nog wel eens over ontwikkelingswerk gedaan worden. Dit is niet onze ervaring. In Kenia hebben we mogen ervaren dat we echt een verschil hebben kunnen maken in de levens van mensen door het aanleggen van 3,5km waterleiding. Zie ook de getuigenissen aan het einde van het eerste filmpje hieronder. Met zijn 2en of als gezin kun je niet de wereld veranderen. Maar kun je in plaats van een druppel op een gloeiende plaat, wel een een vonk in een hooiberg zijn!
Filmpje waterproject Kenia 2005/2006
Compilatie van foto’s waterproject Kenia 2005/2006